Tęsknota...

Obłoki, co z ziemi wstają
I płyną w słońca blask złoty,
Ach, one mi się być zdają
Skrzydłami mojej tęsknoty.

Te białe skrzydła powiewne
Często nad ziemią obwisną,
Łzy po nich spływają rzewne,
Czasem i tęczą zabłysną.

Gwiazdy, co krążą w przestrzeniach
Po drogach nieskończoności,
Są one dla mnie w marzeniach
Oczami mojej miłości.

Patrzą się w ciemne odmęty
Te wielkie ruchome słońca...
I ja miłością przejęty,
Patrzę i tęsknię bez końca.

Adam Asnyk

Dopisek 04:19
nie wiem co mam z sobą zrobić...

Dopisek 06:52
jem właśnie sorbet truskawkowy... a tak poza tym... to ogarnia mnie pustka...  p. u. s. t. k. a.  chociaz to z jedenastką nie graniczy...